Częstość występowania białaczki jest wysoka w krajach rozwiniętych, w szczególności wśród białej populacji Stanów Zjednoczonych (mężczyźni - 11, kobiety - 7), Hawaje (mężczyźni - 11, kobiety - 7), Australia (Queensland: mężczyźni - 12, kobiety - 8), Europa (Włochy, Varese: mężczyźni - 10, kobiety - 6), wśród Żydów w Izraelu (mężczyźni - 9, kobiety - 6) i jest niska w większości krajów Azji (Chiny, Szanghaj: mężczyźni - 5, kobiety - 4) i Afryki (Zimbabwe : mężczyźni - 3, kobiety - 3). W Rosji zapadalność na białaczkę jest dość wysoka (St. Petersburg: mężczyźni - 9, kobiety - 5)
Wysoką śmiertelność z powodu białaczki obserwuje się w Europie Wschodniej, w szczególności na Węgrzech (mężczyźni - 8, kobiety - 5), w Czechach (mężczyźni - 7, kobiety - 4), na Słowacji (mężczyźni - 7, kobiety - 4), USA (mężczyźni - 7, kobiety - 4), Izrael (mężczyźni - 7, kobiety - 5) W Rosji śmiertelność z powodu białaczki wynosi odpowiednio 5 i 4 wśród mężczyzn i kobiet. Wskaźniki umieralności są niższe w Chinach (mężczyźni - 3, kobiety - 2), Japonia (mężczyźni - 4, kobiety - 3)
Częstość występowania białaczki ustabilizowała się w ostatnich latach, w niektórych krajach obserwuje się jej niewielki wzrost. Wyraźny spadek śmiertelności odnotowano w przypadku białaczki dziecięcej. Śmiertelność z powodu białaczki spada również u dorosłych, ale ta tendencja spadkowa u osób dorosłych jest znacznie skromniejsza niż u dzieci. Śmiertelność z powodu białaczki rośnie wśród osób starszych. Białaczka limfatyczna stanowi około 50%, a białaczka szpikowa stanowi 43% wszystkich postaci białaczki. Około 2% to białaczka monocytowa i kosmata
Białaczka limfatyczna (C91) częściej choruje w krajach rozwiniętych, w Kanadzie (mężczyźni - 6, kobiety - 4), USA (biała populacja: mężczyźni - 6, kobiety - 3), Izrael (Żydzi: mężczyźni - 6, kobiety - 2). We Włoszech i Hiszpanii częstość występowania wśród mężczyzn waha się między 5–9, a wśród kobiet między 2 a 6. Wysoką częstość odnotowuje się w innych krajach europejskich i Australii. Częstość występowania jest niska w Afryce (Zimbabwe: mężczyźni - 1, kobiety - 1) i Azji (Chiny, Szanghaj: mężczyźni - 2, kobiety - 1)
Ostra białaczka limfatyczna (ALL / ALL) zajmuje pierwsze miejsce w strukturze nowotworów złośliwych u dzieci (30–40%) i stanowi nie więcej niż 5% wszystkich białaczek u dorosłych. Szczytowa częstość występowania ALL osiąga u dzieci w wieku 2-4 lat. Częściej chłopcy są chorzy niż dziewczynki. Najniższą zapadalność obserwuje się od 25 do 59 lat. Drugi, mniej wyraźny występowanie szczytowe obserwuje się u osób starszych
CAŁA śmiertelność wśród dzieci spada w prawie wszystkich krajach rozwiniętych. Ten spadek występuje z powodu wzrostu częstości występowania i jest wyjaśniony znaczącym sukcesem w leczeniu ALL
Przewlekła białaczka limfatyczna (CLL) występuje częściej u osób starszych w USA, Kanadzie i innych krajach rozwiniętych, rzadziej w Japonii i Chinach, a także w Afryce. Różnicę w zapadalności na CLL (ponad 30 razy) najprawdopodobniej można wytłumaczyć problemami związanymi z diagnozą różnicową, a tym samym niedoszacowaniem tej patologii w krajach rozwijających się. CLL występuje rzadko do 30 lat. Jednak po tym wieku obserwuje się wzrost zapadalności, który osiąga maksymalnie 70-80 lat. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety
Po wyraźnym wzroście zapadalności na CLL w pierwszych dwóch dekadach drugiej połowy ubiegłego wieku, zachorowalność i umieralność zaczęły spadać, a tendencja ta trwa do dziś.
Białaczka szpikowa (C92-C94) częściej choruje w krajach rozwiniętych. Wysoką zapadalność obserwuje się wśród białych (mężczyźni - 5, kobiety - 3) i czarnych (mężczyźni - 4, kobiety - 3) w USA, w Kanadzie (mężczyźni - 4, kobiety - 3), w Europie Zachodniej - we Włoszech (Varese : mężczyźni - 5, kobiety - 3), Francja (Isere: mężczyźni - 4, kobiety - 3); Australia (Queensland: mężczyźni - 6, kobiety - 4). Częstość występowania białaczki szpikowej jest niska w Afryce (Zimbabwe: mężczyźni - 1, kobiety - 2) i Azji (Chiny, Szanghaj: mężczyźni - 2, kobiety - 2)
Ostra białaczka szpikowa (AML) stanowi 15–25% wszystkich białaczek u dzieci i 20–40% u dzieci w wieku poniżej 4 lat. Różnica w częstości występowania AML w różnych krajach jest trudna do oceny ze względu na problemy związane z diagnozą różnicową, a zatem możliwym niedoszacowaniem tej choroby. Mały szczyt występowania AML osiąga się w wieku 5 lat, po czym obserwuje się spadek. Po 10 latach częstotliwość AML zaczyna wzrastać i osiąga maksimum w wieku 70-80 lat. Wśród osób starszych (powyżej 60 lat) AML częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. We wczesnym wieku częstość występowania AML wśród mężczyzn i kobiet jest w przybliżeniu taka sama.
W ciągu pierwszych dwóch dekad drugiej połowy ubiegłego wieku nastąpił wzrost zachorowalności i umieralności na AML. Jednak od początku lat 70. wskaźniki zachorowalności i umieralności ustabilizowały się
Przewlekła białaczka szpikowa (CML) występuje z prawie taką samą częstością w różnych częściach świata. Stanowi nie więcej niż 1-3% wszystkich białaczek u dzieci. Wraz z wiekiem częstość występowania wzrasta i osiąga maksimum u osób starszych. CLL częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. Zachorowalność i umieralność na CML pozostaje niezmieniona w większości regionów świata.
W Stanach Zjednoczonych 5-letni wskaźnik przeżycia dla wszystkich postaci białaczki wynosi odpowiednio 39 i 38% wśród białych mężczyzn i kobiet oraz 30 i 31% wśród czarnych mężczyzn i kobiet. W Europie Zachodniej 5% przeżywa 5 lat, aw krajach rozwijających się - około 15% pacjentów z białaczką. Przeżycie jest znacznie poprawione u dzieci ze WSZYSTKIMI. Na początku lat 60. ubiegłego wieku w Stanach Zjednoczonych 5-letnie przeżycie nie przekraczało 4%. Pod koniec lat 80. 5-letni wskaźnik przeżycia dla dzieci z ALL wynosił 72%. W tym samym okresie 5-letni wskaźnik przeżycia dla dzieci z AML wzrósł z 3 do 31%. Jednak przeżycie wśród dorosłych z AML pozostaje niezmienione. 5-letnie przeżycie CLL pozostaje niezmienione na poziomie 30-70%, w zależności od stadium choroby
Głównymi udowodnionymi czynnikami ryzyka białaczki, które IARC klasyfikuje jako rakotwórcze dla ludzi, są promieniowanie jonizujące, ekspozycja na benzen i inne rozpuszczalniki w miejscu pracy oraz palenie tytoniu.
Ponadto ryzyko białaczki jest znacznie zwiększone u pracowników zajmujących się produkcją gumy i obuwia. Przemysł gumy i obuwia został sklasyfikowany przez IARC jako jedna grupa czynników, których rakotwórczość została udowodniona ludziom. Wirusy onkogenne najprawdopodobniej odgrywają ważną rolę w etiologii białaczki.
Na początku XX wieku. wzrosła częstość występowania białaczki u radiologów. Jednak w kolejnych grupach radiologów nie wykryto wzrostu śmiertelności z powodu białaczki. Nadzór nad 93 000 mieszkańców Hiroszimy i Nagasaki, którzy przeżyli bombardowanie atomowe, ujawnił zwiększone ryzyko białaczki związane z dawką promieniowania 0,4 Gy lub wyższą. Maksymalne ryzyko osiągnęli ci, którzy otrzymali 3-4 Gy. Zwiększone ryzyko zaobserwowano dla wszystkich postaci białaczki oprócz CLL. Wyniki epidemiologicznego badania zapadalności i umieralności na białaczkę z naziemnych testów broni atomowej w Nevadzie (USA) są sprzeczne. Sprzeczne wyniki uzyskano w odniesieniu do uczestników testów jądrowych. Nie odnotowano wzrostu zachorowalności i umieralności na białaczkę z powodu wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Niektóre badania epidemiologiczne ujawniły wzrost śmiertelności z powodu białaczki (innej niż CLL) wśród pracowników jądrowych. Jednak wyniki te nie zostały potwierdzone w większości innych badań. Ponadto ryzyko białaczki nie wzrosło wśród pracowników kopalni uranu narażonych na wysokie dawki radonu. Radioterapia niektórych chorób, a przede wszystkim nowotworów złośliwych również zwiększa ryzyko rozwoju białaczki. U pacjentów poddawanych radioterapii z powodu raka szyjki macicy, raka piersi i limfogranulomatozy częstość występowania ostrej białaczki szpikowej jest wyższa niż oczekiwano
Pacjenci, którzy otrzymali leczenie przeciwnowotworowe lekami alkilującymi, mają również zwiększone ryzyko ostrej białaczki szpikowej. RR wzrosło 10-300 razy u pacjentów, którzy otrzymywali leki alkilujące na różne choroby limfoproliferacyjne, chłoniaki, limfogranulomatozę. Ryzyko rozwoju białaczki jest również zwiększone u pacjentów z guzami litymi, którzy otrzymywali leki alkilujące. Jednak ich wskaźniki RR są znacznie niższe
Kontakt w miejscu pracy z benzenem wśród pracowników branży obuwniczej, gumowej, skórzanej, chemicznej, rafinacji ropy naftowej, wśród malarzy i kierowców zawodowych wiąże się ze znacznym 3-6-krotnym wzrostem śmiertelności z powodu ostrej białaczki i ponad 10-krotnym wzrostem ryzyka rozwoju ostrej białaczki szpikowej. Ryzyko białaczki wzrasta u rolników, weterynarzy, drobiu i rzeźni, tj. przedstawiciele zawodów mających kontakt z pestycydami, herbicydami, nawozami mineralnymi, a także, być może, wirusami. Uwalnianie dioksyn do środowiska we włoskim mieście Seveso doprowadziło do wzrostu zachorowalności i umieralności z powodu białaczki szpikowej wśród populacji mężczyzn. Kilka badań epidemiologicznych wskazuje na zwiększone ryzyko białaczki u pracowników zaangażowanych w produkcję styrenu i butadienu.
Duża liczba prac wskazuje na związek między zawodem rodziców a ryzykiem zachorowania na białaczkę u dzieci. Zwiększone ryzyko białaczki, zwłaszcza ALL, stwierdzono u dzieci, których rodzice pracują w przemyśle chemicznym, gumowym, metalurgicznym, tekstylnym lub są narażeni na WWA, benzen, rozpuszczalniki i promieniowanie w miejscu pracy
Ryzyko ostrej białaczki szpikowej wzrasta do 2 razy u pracowników narażonych na promieniowanie elektromagnetyczne w miejscu pracy. Na podstawie szeregu badań epidemiologicznych można stwierdzić, że bliskość miejsca zamieszkania do linii wysokiego napięcia prowadzi do niewielkiego wzrostu ryzyka białaczki u dzieci, ale dotyczy to tylko linii dużej mocy
Większość badań epidemiologicznych badających rolę palenia w etiologii białaczki wykazała, że palenie zwiększa ryzyko rozwoju ostrej białaczki szpikowej, a ta choroba dodała do długiej listy nowotworów złośliwych związanych z paleniem. Na podstawie oceny ryzyka amerykańscy naukowcy doszli do wniosku, że 31% wszystkich przypadków ostrej białaczki szpikowej w Stanach Zjednoczonych jest spowodowanych paleniem tytoniu
W literaturze opisano rodzinne formy białaczki. Białaczka w dzieciństwie jest jednym ze składników zespołu raka rodziny Lee - Fraumeni. Opisano rodziny, w których bracia i siostry cierpią na białaczkę (zwykle przewlekłą limfoidę), rzadziej rodzice i dzieci. Ostra białaczka limfoblastyczna często dotyka bliźniąt jednojajowych, ponadto chorują przed ukończeniem 1. roku życia. Ryzyko wystąpienia ostrej białaczki jest 20-30 razy większe u dzieci z zespołem Downa. Zwiększone ryzyko wystąpienia białaczki wiąże się również z obecnością rzadkich zespołów genetycznych, takich jak zespół Klinefeltera (XXY), ataksja-teleangiektazja, niedokrwistość Fanconiego, zespół Blooma i neurofibromatoza. Zwiększone ryzyko białaczki wiąże się z terminalnymi nieprawidłowościami w chromosomach. Na przykład ryzyko przewlekłej białaczki szpikowej wiąże się z obecnością chromosomu Philadelphia
Białaczka z komórek T u dorosłych. W regionach epidemii zakażenia HTLV-1 odnotowuje się wysoką częstość występowania białaczki dorosłych komórek T (białaczka / chłoniak dorosłych komórek T - ATLL). Opisowe badania epidemiologiczne ujawniły skupiska o wysokiej częstości występowania ATLL w Japonii, Afryce Równikowej i Ameryce Środkowej, które pokrywały się z obszarami endemicznymi dla HTLV-I. Badania seroepidemiologiczne wykazały, że 90% pacjentów z ATLL wykazuje seropozytywność wobec HTLV-1
ATLL nie pojawia się w oficjalnych statystykach. Dlatego dane dotyczące zapadalności opierają się na wynikach specjalnych badań. Najwyższe wskaźniki zapadalności na ATLL odnotowano w południowo-wschodniej Japonii. Częstość występowania ATLL jest również zawsze wysoka w Afryce Równikowej, Ameryce Środkowej i Iranie. Pojedyncze przypadki tej choroby odnotowano w Europie i USA, głównie wśród emigrantów z krajów o wysokiej zachorowalności. Należy wziąć pod uwagę trudności w diagnozowaniu ATLL związane z niedostępnością testów serologicznych w celu wykrycia zakażenia HTLV-1, a także często ekstremalną ciężkość i przemijalność choroby. Dlatego wiele przypadków ATLL nie zostało zdiagnozowanych, a zatem istnieje znaczne niedoszacowanie częstości występowania i śmiertelności ATLL
Średni wiek pacjentów z ATLL w Japonii wynosi 57 lat; w Afryce i Ameryce Środkowej ATLL choruje 15 lat wcześniej. Średni wiek pacjentów w tych regionach wynosi »40–45 lat. Przypadki ATLL z dzieciństwa zostały zgłoszone w Ameryce Południowej. Te cechy związane z wiekiem rozprzestrzeniania się ATLL sugerują, że istnieje pewien współczynnik lub czynniki współdziałające przyczyniające się do rozwoju tej choroby u osób pozytywnych pod względem HTLV-I, i być może ich nasilenie lub stopień ekspozycji na osobę jest różny w różnych regionach świata
W Japonii ATLL zachoruje 0,6–1,5 na 1000 zakażonych HTLV-1 w wieku 40–59 lat. Skumulowane ryzyko rozwoju ATLL podczas życia u nosicieli HTLV-I wynosi 1-5%
Rola HTLV-I w etiologii ATLL została potwierdzona w analitycznych badaniach epidemiologicznych. Badania kohortowe nosicieli HTLV-1 przeprowadzone w Japonii wykazały, że śmiertelność z powodu ATLL wśród mężczyzn dodatnich pod względem HTLV-I wynosi 68,1, a wśród kobiet - 35,8 na 100 tysięcy populacji, podczas gdy śmiertelność wśród HTLV-I-ujemnych jest wyjątkowo niska
Badania kontrolne w Japonii, Jamajce, Brazylii, Trynidadzie i Tobago wykazały, że do 100% wszystkich pacjentów z ATLL HTLV-I wykazuje seropozytywność w obszarach epidemicznych. Odsetek pacjentów seropozytywnych z ATLL jest również bardzo wysoki (> 90%) w regionach nieendemicznych, podczas gdy częstość przenoszenia HTLV-I wśród populacji kontrolnej nie przekracza 1% w regionach nieendemicznych i 8% w regionach endemicznych. Odsetek pacjentów z dodatnim wynikiem HTLV-I jest znacznie niższy w przypadku innych postaci chłoniaków z komórek T (3-52%) i innych chłoniaków (3-25%)
Wydaje się, że zakażenie HTLV-I w okresie niemowlęcym i dziecińskim, w którym wirus jest najprawdopodobniej przenoszony przez mleko matki, odgrywa ważną rolę w patogenezie ATLL. Badanie serologiczne matek z dziećmi z ATLL i innymi postaciami chłoniaków przeprowadzone w Japonii, Jamajce i Trynidadzie wykazało, że bez wyjątku matki pacjentów z ATLL są dodatnie pod względem HTLV-1, podczas gdy wśród matek pacjentów z innymi postaciami chłoniaka HTLV Zakażenie -1 nie zostało wykryte
Ostra białaczka limfoblastyczna
Ilu żyje z białaczką: oczekiwana długość życia białaczki, rokowanie białaczki, liczba krwinek, ludzie
Białaczka (rak krwi, białaczka, krwawienie) to śmiertelna choroba onkologiczna, która nie gwarantuje długiego życia. Pacjenci i ich krewni są zainteresowani tym, ile żyją z białaczką, jak poprawić jakość życia podczas choroby. W tym przypadku wszystko zależy od indywidualnych wskaźników i wpływu niektórych czynników..
Dlaczego jakość życia pacjenta pogarsza się?
W przypadku białaczki gwałtownie wzrasta liczba limfocytów i leukocytów, które nie są w stanie zapewnić obrony immunologicznej. W komórkach występuje głód tlenu z powodu braku czerwonych krwinek. Komórki rakowe, dogadując się z krwią do narządów wewnętrznych, wzmacniają objawy kliniczne:
- mechanizm dopływu krwi obwodowej ulega transformacji;
- krew staje się lepka;
- wzrost trzustki, wątroby, śledziony, węzłów chłonnych;
- rozwija się wtórna niewydolność narządów.
W rezultacie pogarsza się samopoczucie pacjenta, pojawiają się migreny, zmniejsza się widzenie i zanika apetyt. Zmęczeniu towarzyszy gorączka, gorączka, krwawienia z nosa. Ciało jest pokryte krwiakami, wysypkami, siniakami. Występuje obrzęk, kaszel, ból stawów.
Jakość życia osoby cierpiącej na białaczkę pogarsza się z powodu następujących czynników prowadzących do postępu patologii:
- alkohol, palenie i inne złe nawyki;
- produkty zawierające konserwanty;
- ekspozycja na promieniowanie, czynniki rakotwórcze, wirusy onkogenne;
- dziedziczność lub choroba wrodzona.
Ile możesz żyć
U pacjentów z białaczką rokowanie dla każdego z nich jest indywidualne - średnio od 5 do 10 lat. Remisja może trwać dłużej. To zależy od rodzaju raka krwi, jego stadium, pozytywnej reakcji na leczenie. Wyleczono około 40% dorosłych..
Istnieje kilka czynników, które determinują rokowanie z białaczką..
- Wiek. U osób starszych odporność jest zmniejszona, więc oczekiwana długość życia takiego pacjenta jest niewielka. Szanse na stabilną remisję, a nawet powrót do zdrowia są wysokie wśród dzieci i młodzieży.
- Etapy rozwoju. Po pierwsze (A): ludzie żyją 10 lat lub więcej; skład krwi jest nieznacznie zmieniony; Możesz osiągnąć pełne wyleczenie, kontaktując się z lekarzem na czas. Drugi (B): pacjenci mogą żyć od 5 do 8 lat; dochodzi do namnażania komórek rakowych we krwi; podjęcie środków terapeutycznych gwarantuje przeżycie 70–80%. Trzeci (C) jest porównywalny z czwartym poziomem rozwoju patologii raka, gdy przerzuty dotykają całe ciało; 1-3-letnie przeżycie.
- Przewlekła lub ostra postać choroby. W przypadku przewlekłej białaczki żywotność pacjenta jest znacznie dłuższa, ponieważ obecność dojrzałych i niedojrzałych komórek spowalnia rozwój choroby. Ostra postać białaczki rozwija się szybko i jest trudna do leczenia. Rak krwi różni się tym, że obie te formy reprezentują niezależne choroby i nie wpływają na siebie..
W ostrej formie
Ten rodzaj białaczki, jeśli nie jest leczony, doprowadzi do śmierci za kilka miesięcy. Wybuchy (niedojrzałe komórki) mnożą się szybko. Po testach laboratoryjnych diagnozowany jest ostatni etap białaczki. Leczenie jest prawie nieskuteczne, szczególnie dla osób powyżej 70. roku życia.
Szanse są większe, jeśli rodzaj białaczki jest limfoblastyczny, a leczenie rozpoczyna się w odpowiednim czasie. Od 80% do 90% pacjentów wraca do zdrowia. Jeśli białaczka szpikowa wynosi 40-50%. To najcięższa postać raka krwi..
W ostrym uszkodzeniu krwi szpikowej
Charakterystyczną cechą tej postaci białaczki jest tworzenie się przez rdzeń kręgowy mieloblastów, które są niezdrowe dla całego organizmu. W szpiku kostnym wpływa na szpik kostny wytwarzający białe krwinki.
Aktywnie rozmnażają się w układzie krążenia. Te złośliwe komórki tłumią pojawienie się zdrowych, w wyniku czego cały organizm zostaje zainfekowany..
Głównymi objawami są temperatura powyżej normy i ból kości.
Uszkodzenie krwi mieloblastycznej najczęściej dotyka dzieci. Terminowe leczenie pozwala osiągnąć remisję. Prawdopodobieństwo wyleczenia jest niskie, jeśli rozpocznie się patologia krwi. Dzięki przeszczepowi komórek macierzystych rośnie nadzieja na wyzdrowienie.
W formie przewlekłej
Przewlekła białaczka jest powolna, ponieważ nie tylko wybuchy, ale także dojrzałe komórki są obecne w krwioobiegu.
W przypadku przewlekłej białaczki pacjent może żyć długo, do 20 lat. Wskaźnik przeżycia jest wysoki - do 95%. Stosując nowoczesną terapię, możliwe jest osiągnięcie stabilnej remisji, szczególnie u kobiet. Chemioterapia pomaga 75% ludzi przetrwać w starszym wieku..
Prognozowanie choroby
Ostra białaczka ma stosunkowo złe rokowanie. Prawdopodobieństwo odzyskania zależy od następujących czynników:
- wiek pacjenta;
- obecność chorób przewlekłych;
- terminowość terapii i wiele innych.
Średnio po rozpoznaniu ostrej białaczki dzieci żyją od ośmiu miesięcy do pięciu lat. Jednak przypadki pełnego odzyskania nie są wykluczone..
Nawet jeśli dziecko przeżyło pięcioletni kamień milowy, nadal potrzebuje regularnych badań lekarskich
Ważne jest, aby zorganizował odpowiednie warunki. Przede wszystkim musisz przestrzegać następujących zasad:
- zmniejszyć aktywność fizyczną;
- odmówić szczepień zapobiegawczych;
- skrócić czas spędzany na słońcu;
- przestrzegać snu i odżywiania;
- unikać stresu nerwowego;
- regularnie wykonuj testy kontrolne.
Na czynniki prognostyczne wpływ mają następujące czynniki:
- obecność dodatkowych infekcji - wraz ze zmniejszeniem odporności wtórne infekcje szybko rozwijają się w ciele. Wpływają na różne narządy i układy. Obecność infekcji niesie poważne zagrożenie. W wyniku wtórnej infekcji dobrostan dziecka gwałtownie się pogarsza, pojawiają się komplikacje;
- obecność przerzutów - komórki rakowe, rozprzestrzeniające się po całym ciele, wpływają na inne narządy i układy. Obecność przerzutów jest poważnym powikłaniem. W takim przypadku plan leczenia całkowicie się zmienia;
- reakcja organizmu na leki - jeśli dziecko dobrze toleruje leczenie, jego szanse na remisję są znacznie zwiększone. Niektóre choroby przewlekłe lub wrodzone mogą zmniejszać skuteczność terapii..
W przypadku braku niezbędnego leczenia prawdopodobieństwo śmierci u dzieci wynosi 100%. Wybuchy w ostrej formie rozmnażają się szybko, a oczekiwana długość życia nie przekracza kilku miesięcy. W przypadku chemioterapii rozpoczętej na czas 50–80% dzieci doświadcza pięcioletniego kamienia milowego. O pełnym wyleczeniu można mówić tylko wtedy, gdy nawroty nie powtórzyły się w ciągu 6-7 lat. Ostra białaczka u dzieci w wieku od dwóch lat jest łatwiejsza do leczenia..
Oceń ją - kliknij gwiazdki!
Ocena artykułu
/ 5. Głosy:
Klasyfikacja choroby
Procesy onkologiczne krwi są klasyfikowane zgodnie z FAB:
- Ostre patologie limfoblastyczne w każdym wieku przyjmują postać:
- Pre-B;
- W;
- Pre-T;
- T;
- Ani T ani B.
- Ostra białaczka szpikowa charakteryzuje się następującymi typami:
- Rak szpiku jest spowodowany przez prekursory granulocytów;
- W patologii mielomonoblastycznej głównymi komórkami złośliwymi są monoblasty;
- W przypadku białaczki megakarioblastycznej obserwuje się niezróżnicowane prekursory płytek krwi;
- Gatunek erytroblastów jest reprezentowany przez podział niedojrzałych czerwonych krwinek.
- Ostra niezróżnicowana białaczka.
W ostrej białaczce patologia rozwija się w 3 etapach:
- Etap początku choroby, gdy komórka przechodzi pierwszą mutację. Morfologia krwi się zmienia. Pojawiają się pierwsze objawy.
- Na zaawansowanym etapie objawy są wyraźne. Przerzuty do narządów i układu limfatycznego. Podczas leczenia możliwa jest niepełna lub trwała remisja, po której może wystąpić nawrót lub całkowite wyleczenie..
- Na końcowym etapie najbardziej dotknięty jest układ krwiotwórczy. Proces mutacji jest nieodwracalny..
Ostry proces nigdy nie może przebiegać przewlekle i odwrotnie.
Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci
Leczenie WSZYSTKICH zwykle odbywa się w kilku etapach:
Pierwszym etapem jest terapia indukcyjna (leczenie falami elektromagnetycznymi). Celem tej fazy jest zabicie jak największej liczby komórek blastycznych we krwi i szpiku kostnym;
Drugi etap to utrwalenie chemioterapii. Podczas tej fazy konieczne jest zniszczenie wybuchów pozostałych po pierwszym etapie. Mogą być nieaktywne, jednak z pewnością zaczną się rozmnażać i powodować nawrót;
Trzeci etap to terapia podtrzymująca. Cel tutaj jest taki sam jak w drugim etapie, ale dawka leków jest znacznie niższa. Jednocześnie terapia wspomagająca jest niezbędna, aby pozbyć się negatywnych skutków chemioterapii..
W trakcie leczenia dziecko będzie regularnie pobierać nowe badania krwi i szpiku kostnego. Jest to konieczne, aby dowiedzieć się, jak dobrze organizm reaguje na leczenie..
Strategia radzenia sobie z WSZYSTKIMI będzie się różnić w zależności od wieku dziecka, podtypu choroby i stopnia ryzyka dla zdrowia. Zasadniczo w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci stosuje się pięć rodzajów leczenia:
Chemoterapia. Jest to najczęstsze leczenie ALL i białaczki. Zwykle obejmuje połączenie kilku leków (antymetabolitów, alkaloidów barwinka, syntetycznych pochodnych podofyllin, środków alkilujących itp.). Ponadto w każdym przypadku kombinacja leków jest wybierana indywidualnie. Leki chemioterapeutyczne można przyjmować doustnie lub wstrzykiwać do żyły lub mięśni. W niektórych przypadkach leki można wstrzykiwać bezpośrednio do kanału kręgowego (uszkodzone komórki mogą „ukryć się” w rdzeniu kręgowym).
Radioterapia. Jest to metoda leczenia promieniowania jonizującego, które zabija komórki rakowe i zatrzymuje ich wzrost. Źródłem promieniowania może być specjalna aparatura (radioterapia zewnętrzna) lub substancje promieniotwórcze dostarczane do organizmu lub bezpośrednio do źródła komórek rakowych (radioterapia wewnętrzna). Podczas leczenia WSZYSTKICH onkolodzy przepisują radioterapię tylko w najbardziej ekstremalnych przypadkach o wysokim ryzyku, ponieważ promieniowanie ma niezwykle negatywny wpływ na rozwój mózgu, szczególnie u małych dzieci..
Terapia celowana (ukierunkowana molekularnie). Służy do celowania w wykrywanie i niszczenie komórek rakowych bez szkody dla całego ciała. Leki zwane inhibitorami kinazy tyrozynowej blokują enzym, który stymuluje wzrost komórek blastycznych wywołany przez określone mutacje genetyczne..
Chemioterapia w połączeniu z przeszczepem komórek macierzystych. Został zaprojektowany w celu zabicia własnych wybuchów organizmu i zastąpienia komórek krwiotwórczych komórkami dawcy. Może to być konieczne, jeśli zauważono nieprawidłowość genetyczną ich własnych komórek macierzystych lub poważnie wpłynęły one na poprzednie etapy leczenia. Komórki macierzyste pacjenta (lub komórki dawcy) są zamrażane, a następnie rozpoczynają intensywny przebieg chemioterapii. Następnie przechowywane komórki macierzyste są przeszczepiane z powrotem do szpiku kostnego. Przeszczep komórek macierzystych może mieć poważne krótko- i długoterminowe działania niepożądane, dlatego rzadko stosuje się go w leczeniu ALL u dzieci i młodzieży. Stosują się do niego z nawrotem choroby.
Kortykosteroidy Dzieci ze WSZYSTKIMI często otrzymują kortykosteroidy, takie jak prednizon lub deksametazon. Jednak leki te mogą mieć różne działania niepożądane, w tym przybieranie na wadze, wzrost cukru we krwi i obrzęk twarzy..
Nowym podejściem w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci jest tak zwana terapia CAR-T lub terapia komórkami adaptacyjnymi. Lek jest wytwarzany z krwi samego pacjenta. Komórki są modyfikowane, aby umożliwić im identyfikację nienormalnych komórek blastycznych i ich wyeliminowanie..
Należy zrozumieć, że leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej jest zawsze ryzykowne i towarzyszy jej wiele działań niepożądanych. Mogą one obejmować:
niedokrwistość (spadek liczby krwinek czerwonych);
obniżona odporność i powiązane infekcje.
Pacjent ze WSZYSTKIMI powinien zachować szczególną ostrożność w zakresie higieny osobistej podczas całego leczenia i powrotu do zdrowia. Każda choroba (nawet zwykły SARS) może powodować poważne konsekwencje
Dziecko będzie wymagało regularnych badań, nawet po udanym leczeniu, aby uniknąć nawrotu..
Białaczka włochatokomórkowa
Białaczka włochatokomórkowa jest chorobą onkologiczną, w której w limfocytach powstaje wiele limfocytów. Ta patologia ma niską częstość występowania..
Zwykle choroba jest łagodna, ponieważ albo nie postępuje wcale, albo bardzo powoli.
Białaczka włochatokomórkowa nazywana jest tak, ponieważ nowo utworzone nieprawidłowe komórki pod mikroskopem mają włosy.
Przyczyny choroby i mechanizm rozwoju
Głównym mechanizmem rozwoju białaczki włochatokomórkowej jest naruszenie procesu podziału i różnicowania w szpiku kostnym. W normalnych warunkach z komórki podstawowej powstają dwie kiełki. Są to podstawowe komórki szpikowe i limfoidalne.
Od pierwszego, czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi później dojrzewają. Limfocyty B, limfocyty T i naturalne zabójcy dojrzewają i odróżniają się od limfoidalnej komórki podstawowej w przyszłości.
Te ostatnie powinny normalnie wykrywać i niszczyć komórki nowotworowe i cząsteczki wirusa..
Tworzenie dojrzałych komórek krwi jest zawsze związane z procesem ich różnicowania. W przypadku białaczki włochatokomórkowej ten etap jest zakłócany, więc komórki krążące we krwi są niedojrzałe.
W rezultacie we krwi pojawia się wiele niedojrzałych limfocytów (komórek białaczkowych), które nie mogą w pełni wykonywać wszystkich swoich funkcji w celu ochrony organizmu. Ponadto te komórki białaczkowe wypierają inne komórki progenitorowe ze szpiku kostnego..
Dlatego tworzenie dojrzałych białych krwinek, płytek krwi i czerwonych krwinek jest zakłócone.
Przyczyny rozwoju białaczki włochatokomórkowej nie są dokładnie zidentyfikowane, co wiąże się ze złożonością procesów. Ale jednoznacznie ustalono, że istnieją tak zwane czynniki ryzyka, które znacznie zwiększają ryzyko tej patologii.
Czynniki te obejmują:
- Płeć męska - u kobiet choroba ta rozwija się znacznie rzadziej niż u mężczyzn.
- Starszy wiek pacjenta, gdy zwiększa się ryzyko mutacji genetycznych (w wieku ponad 40 lat wzrasta ryzyko tej patologii).
Metody diagnostyczne
Nakłucie szpiku kostnego
Białaczkę włochatokomórkową można ostatecznie zdiagnozować tylko przy użyciu dodatkowych metod badania. Należy wykonać laboratoryjne badania krwi i nakłucie szpiku kostnego, co pociąga za sobą ocenę histologiczną otrzymanego punktu.
Objawy kliniczne i obiektywne wyniki badań pomagają podejrzewać obecność tej choroby. Lekarz może wykryć następujące objawy wskazujące na tego raka:
- Powiększona śledziona.
- Powiększone, bezbolesne węzły chłonne.
- Normalny rozmiar wątroby.
- Można określić tkliwość palpacyjną kości..
W ogólnym klinicznym badaniu krwi na białaczkę włochatokomórkową następujące objawy wskazują:
- Obniżona hemoglobina.
- Zmniejszona liczba czerwonych krwinek.
- Zmniejszona liczba płytek krwi.
- Zmniejszona liczba białych krwinek.
- Podwyższona liczba limfocytów (niedojrzała).
- Zmniejszenie szybkości sedymentacji erytrocytów.
Objawy kliniczne podejrzane o białaczkę włochatokomórkową i obecność nieprawidłowości w ogólnej analizie krwi z reguły są wskazaniami do nakłucia szpiku kostnego. Tylko wraz z jego wdrożeniem można ustalić ostateczną diagnozę. Badanie mikroskopowe materiału uzyskanego przez nakłucie umożliwia identyfikację niedojrzałych limfocytów przypominających komórki z włosami.
Nakłucie szpiku kostnego (trepanobiopsja) ujawnia charakterystyczne objawy choroby, które obejmują:
- Hiperplazja szpiku kostnego.
- Proliferacja zarodkowych komórek mieloidalnych hematopoezy.
Jak wpływają komplikacje
Najpoważniejsze powikłania ostrej białaczki obejmują:
- krwotok mózgowy;
- krwawienie;
- neutropenia;
- trombocytopenia;
- infekcja akcesyjna (posocznica);
- zawały śledziony;
- martwica błony śluzowej jamy ustnej, przewodu pokarmowego, migdałków.
Takie komplikacje często prowadzą do śmierci. Ponadto po chemioterapii mogą wystąpić takie poważne konsekwencje, jak zmniejszenie odporności, zmniejszenie liczby płytek krwi i niedokrwistość. Często białaczka przyjmuje postać przewlekłą, pogarszając przebieg choroby i skracając oczekiwaną długość życia.
Leczenie i rokowanie ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci
Nowoczesne protokoły leczenia przekształciły ostrą białaczkę limfoblastyczną u dzieci z choroby absolutnie śmiertelnej w chorobę potencjalnie uleczalną..
W oparciu o indywidualne cechy możliwe są trzy opcje prognozy.
Leczenie zachowawcze
Ale grupa złych rokowań wcale nie oznacza, że pacjent jest „odpisany”, wręcz przeciwnie, w tym przypadku leczenie odbywa się za pomocą silniejszych kombinacji leków.
Faktem jest, że chemioterapia białaczki, a także każdego innego nowotworu złośliwego, jest bardzo trudna do tolerowania. Każdy protokół chemioterapii jest rodzajem pośrednika między skutecznością leczenia a jego bezpieczeństwem. Dlatego stosuje się różne schematy leczenia dla grup o korzystnych, pośrednich i niekorzystnych rokowaniach, których celem jest całkowite zniszczenie klonu komórek białaczkowych. Na dowolnym schemacie stosuje się kombinację cytostatyków i hormonów (prednizon), różnica w liczbie leków i dawkach.
Podczas chemioterapii bardzo ważna jest staranna pielęgnacja jamy ustnej i skóry, dezynfekcja pomieszczenia, higiena osobista rodziców opiekujących się dzieckiem.
Chemioterapia składa się z kilku etapów:
- Indukcja remisji jest pierwszym atakiem na atypowe komórki. Czas trwania 64 dni.
- Konsolidacja jest najbardziej toksycznym krokiem. 56 dni.
- Późna intensyfikacja - 49 dni.
- Jeśli poprzednie etapy pozwoliły na uzyskanie remisji, wówczas chemioterapię podtrzymującą przeprowadza się przez co najmniej 2 lata.
Jest to program dla pacjentów o średnim i średnim ryzyku z korzystnym lub pośrednim rokowaniem. W przypadku wysokiego ryzyka lub złych rokowań:
- Indukcja remisji - 72 dni.
- Konsolidacja - trzy bloki chemioterapii po 6 dni każdy powtarza się dwukrotnie (w sumie 6 bloków).
- Chemioterapia podtrzymująca w remisji przez co najmniej 104 tygodnie.
To pacjenci z tej grupy otrzymują przeszczep szpiku kostnego. Jeśli się powiedzie, nawrót nie nastąpi, ale w naszym kraju opracowywany jest rejestr dawców szpiku kostnego, więc jeśli wśród krewnych nie ma odpowiedniego dawcy, prawdopodobieństwo przeszczepu jest znacznie zmniejszone.
Przeszczep szpiku kostnego
- Do 33 dnia terapii nie nastąpiła remisja;
- Leukocytoza ponad 100 w połączeniu z pewnymi genetycznymi i molekularnymi cechami biochemicznymi guza oraz klinicznie niewyrażoną odpowiedzią na prednizon;
- Ponad 25% wybuchów w szpiku kostnym do 15 dnia indukcji remisji.
- Wczesne i bardzo wczesne nawroty;
- Wszystkie nawroty ALL z komórek T..
Jeśli remisja utrzymuje się przez 5 lat lub dłużej, pacjenta uważa się za wyleczonego. Ale czasami komórki białaczki mutują, tracąc podatność na leczenie, a następnie możliwy jest nawrót choroby. W takim przypadku pacjent jest nadal leczony, ale protokoły są zmieniane. Jeśli nie można doprowadzić pacjenta do stabilnej remisji, okresy remisji-nawrotu powtarza się aż do całkowitego wyczerpania organizmu lub do śmierci z powodu powikłań białaczki (krwawienie, infekcja).
Terapii cytostatycznej z konieczności towarzyszy terapia wspomagająca, której celem jest normalizacja hemoglobiny, układu krzepnięcia, eliminacja zatrucia i zmniejszenie skutków ubocznych leczenia głównego..
W ostrej białaczce limfoblastycznej rokowanie u dzieci jest korzystne - przeżycie pięcioletnie bez nawrotów wynosi 60–80%.
Ciężkie przypadki
W przypadku szczególnie zaniedbanej postaci choroby, takiej jak ostra białaczka, czas życia jest minimalny. Osobie pozostały trzy lata, nie więcej. Ale na szczęście takie przypadki są rzadkie. Zazwyczaj ciężko chorzy pacjenci są w podeszłym wieku. Oznacza to, że mają więcej niż 70 lat lub mają poważne mutacje genetyczne w komórkach.
Pozostało niewiele czasu dla osób z innymi nowotworami. A także u pacjentów z zawyżonymi poziomami komórek blastycznych. W takich przypadkach zaleca się połączenie terapii wzmacniającej, chemioterapii i zdrowego trybu życia w celu przedłużenia życia..
Białaczka - rokowanie i przeżycie
Białaczka jest agresywną złośliwą chorobą układu krwiotwórczego, charakteryzującą się zaletą procesów podziału, wzrostu i reprodukcji komórek szpiku kostnego, aw niektórych przypadkach pojawieniem się patologicznych ognisk tworzenia krwi w innych narządach. W przypadku białaczki komórki raka szpiku kostnego w dużej liczbie przenikają do krwioobiegu, zastępując dojrzałą postać białych krwinek.
Istnieje kilka rodzajów białaczki. Większość z nich występuje w białych krwinkach, które są częścią układu odpornościowego organizmu. Rokowanie i przeżycie w większości przypadków zależy od dokładnej definicji choroby, wczesnej diagnozy i szybkiego rozpoczęcia skutecznego leczenia.
Główne rodzaje białaczki
- Ostra białaczka limfoblastyczna.
- Ostra białaczka szpikowa.
- Przewlekła białaczka limfocytowa.
- Przewlekła białaczka szpikowa.
Słowo „ostry” oznacza, że choroba rozwija się i postępuje dość szybko..
Termin „przewlekły” wskazuje na przedłużony przebieg choroby bez jakiejkolwiek terapii.
Oznaczenia „limfoblastyczny” i „limfocytowy” wskazują na nieprawidłowe komórki, które powstały z limfoidalnych tkanek macierzystych. „Mieloid” oznacza rozwój zmutowanych tkanek ze szpikowych komórek macierzystych.
Przeżycie białaczki
Przeżycie raka wskazuje odsetek ludzi, którzy żyją przez określony czas. Średnio lekarze stosują prognozę na 5 lat i 10 lat, ale to wcale nie oznacza, że pacjent nie przeżyje dłużej niż te liczby.
Ponadto dla każdej osoby rokowanie jest wyłącznie indywidualnymi wskaźnikami, które mogą się różnić w zależności od przebiegu choroby i reakcji organizmu na leczenie. W dowolnym momencie dane mogą ulec zmianie, na co wpływa „zachowanie” guza i jego tendencja do postępu.
Przeżycie obejmuje osoby w różnych stadiach choroby:
- ludzie, którzy osiągnęli całkowitą remisję, a choroba nie występuje ponownie;
- ludzie, którzy mieli wstępny nawrót guza, ale na tym etapie są w stanie remisji;
- ludzie, którzy mają aktywną białaczkę.
Ostra białaczka limfoblastyczna: rokowanie choroby
Wyniki leczenia zależą od kilku czynników:
- Rodzaj białaczki i stadium w momencie diagnozy.
- Poziom odpowiedzi na chemioterapię.
Ze wszystkich dorosłych maksymalnie 4 na 10 osób (40%) będzie żyło przez co najmniej 5 lat. Niektórzy z tych pacjentów zostaną wyleczeni na stałe, w innych przypadkach istnieje ryzyko powrotu choroby.
Nazywa się to „wtórną białaczką”. Wtórna białaczka rozwija się po chemioterapii po leczeniu poprzedniego guza, gdy uszkodzone są komórki szpiku kostnego.
Jednak nawet po nawrocie pozostaje pewien odsetek przypadków, w których następuje druga remisja.
WAŻNE WIEDZIEĆ: Rak krwi - objawy u dzieci
Objawy patologii
Ostra białaczka szpikowa nie ma charakterystycznych objawów. Na początku może przebiegać całkowicie niepostrzeżenie. Gdy liczba zdrowych komórek krwi maleje, u pacjenta mogą wystąpić następujące odchylenia:
- Bladość skóry.
- Chroniczne zmęczenie.
- Zwiększone krwawienie.
- Ból kości.
- Obniżona odporność.
- Nagła niewytłumaczalna utrata masy ciała.
Objawy te mogą wskazywać na inne odchylenia w ciele, z tego powodu pacjenci nie zawsze konsultują się z lekarzem, przypisując złe samopoczucie przeziębieniu, zmęczeniu, niedoborowi witamin i innym stanom, które nie zagrażają życiu. Zwykle choroba jest diagnozowana gwałtownym skokiem temperatury, w którym wzywa się lekarza lub pogotowie ratunkowe. Niemożliwe jest ustalenie białaczki za pomocą znaków zewnętrznych, diagnoza jest ustalana tylko na podstawie wyników testów i innych procedur diagnostycznych.
Objawy u dzieci mogą się znacznie różnić od objawów choroby u dorosłych. Dziecko musi zostać pokazane lekarzowi, jeśli ma następujące zmiany:
- Utrata pamięci, odwrócenie uwagi.
- Ciągła słabość i apatia.
- Blada skóra i brak apetytu.
- Brak chęci do zabawy z rówieśnikami.
- Częste przeziębienia.
- Częste nieuzasadnione skoki temperatury.
- Ból kończyn.
- Drżący chód.
- Bóle pępka.
Jeśli choroba nie zostanie wykryta we wczesnych stadiach, dziecko może umrzeć w ciągu kilku tygodni po wystąpieniu krwawienia. Z tego powodu należy wykonać badanie krwi dziecka, jeśli wystąpi którakolwiek z powyższych dolegliwości. W tym przypadku czas nie jest uzdrowicielem, ale zabójcą
Szczególną uwagę należy zwrócić na dzieci w wieku od 3 do 6 lat. W tym okresie ryzyko zwyrodnienia komórek jest wysokie
Prognozowanie choroby
Problem, który martwi krewnych i pacjentów z rozpoznaniem ostrej białaczki krwi: ile lat żyje, co należy zrobić, aby podnieść i poprawić jakość życia pacjenta.
Niemożliwe jest jednoznaczne udzielenie odpowiedzi na to pytanie, ponieważ każdy przypadek choroby jest indywidualny. Zasadniczo oczekiwana długość życia zależy od stadium rozwoju, postaci choroby, wieku i obecności współistniejących patologii. Ponadto zachowanie pacjenta odgrywa ważną rolę w zwycięstwie nad chorobą: od jego postawy moralnej, ścisłego przestrzegania zaleceń lekarza, utrzymywania zdrowego stylu życia, właściwego odżywiania, odporności i innych niuansów, zależy to bezpośrednio od tego, jak przebiegnie terapia i jak długo to zajmie Witaj.
Najważniejsze jest wczesne wykrycie ostrej białaczki i terminowe przejście kursu terapeutycznego. Jeśli warunki te zostaną spełnione (pomimo czasu trwania leczenia), rokowanie dla pełnego powrotu do zdrowia pacjenta jest często korzystne.
Ostra białaczka limfoblastyczna wymaga przejścia długiego cyklu chemioterapii. Średnio lekarze dają prognozy na 5–10 lat dla tej formy patologii raka. Ale to wcale nie oznacza, że pacjent nie będzie mógł dłużej żyć, ponieważ wszystko jest czysto indywidualne. Według statystyk około 40% pacjentów żyje co najmniej 5 lat. Ponadto u niektórych pacjentów z białaczką diagnozuje się stan całkowitej remisji, podczas gdy u innych istnieje ryzyko ponownego rozwoju patologii, tak zwanej białaczki wtórnej. Jednak nawet po nawrocie remisja jest możliwa..
W przypadku ostrej białaczki szpikowej oczekiwana długość życia zależy od właściwej terapii. W leczeniu tej patologicznej postaci stosuje się silne leki chemiczne i leki przeciwbakteryjne. W przypadku kobiet rokowanie jest mniej korzystne. Przy skutecznym leczeniu AML pacjenci w wieku poniżej 60 lat żyją średnio 5-6 lat. Im starszy pacjent, tym mniejsze prawdopodobieństwo przedłużonej remisji..
Prognozy dotyczące całkowitego wyleczenia u dzieci są znacznie korzystniejsze niż u dorosłych. Największe szanse na nawrót choroby odnotowano u pacjentów w wieku powyżej 2 lat. Co więcej, najbardziej niekorzystne rokowanie w rozwoju ostrej białaczki obserwuje się u pacjentów w wieku poniżej 2 lat i starszych niż 10 lat. Dziewczęta częściej wracają do zdrowia niż chłopcy.
Zasadniczo, według statystyk, od około i nieco ponad 5 lat 65-85% dzieci i 20-40% dorosłych mieszka ze WSZYSTKIMI; z AML - 40–60% osób poniżej 55 roku życia i 20% pacjentów w podeszłym wieku.
Statystyki medyczne nie odnotowały przypadków niezależnego przejścia ostrej białaczki. Bez leczenia choroby jednym rokiem jest śmierć.
Jedno jest jasne, ostra białaczka jest niebezpieczną chorobą, ale można ją leczyć. Jeśli w ciągu 5 lat po remisji nie wystąpi nawrót, możemy mówić o całkowitym wyzdrowieniu pacjenta.
Nie zapominaj, że twoje zdrowie jest w rękach pacjenta. Diagnozując poważną chorobę, człowiek będzie żył tak długo, jak długo będzie walczył o siebie i swoje życie, nie tracąc nadziei. Dlatego przy najmniejszym wykryciu podejrzanych objawów skontaktuj się z placówką medyczną i co roku poddawaj się pełnemu badaniu ciała.
Prognozy przeżycia raka krwi
Aby określić dokładne i prawidłowe rokowanie dotyczące leczenia raka, lekarz musi wziąć pod uwagę lokalizację ogniska chorobotwórczego i etap rozwoju, gdy odkryta zostanie niebezpieczna patologia. Według statystyk, u pacjentów cierpiących na przewlekłą postać białaczki rokowanie jest lepsze w porównaniu z ostrym typem onkologii. Pozytywny wynik przewiduje się również u dzieci. W szczególności, gdy choroba jest wykrywana we wczesnych stadiach postępu.
Kiedy białaczka przechodzi z postaci przewlekłej do ostrej, lekarze mówią o oczekiwanej długości życia równej granicy od sześciu miesięcy do 12 miesięcy. Jednak dzięki terminowej diagnozie i szybkiemu leczeniu możliwe jest wydłużenie życia nawet o 7 lat. Ostrą białaczkę można wyleczyć, jeśli na początkowym etapie zostanie wykryty złośliwy proces. Jeśli leczenie rozpocznie się na późnym etapie, przebieg patologii onkologicznej kończy się śmiercią.
Ważne jest, aby zrozumieć, że w ogólnym prognozowaniu prawdopodobnego wyniku leczenia choroby lekarz prowadzący kieruje się wyłącznie listą ogólnych informacji statystycznych na temat podobnych diagnoz i sytuacji. Gromadzone są informacje o tym, jak długo i jak ludzie z rakiem krwi żyją w takich przypadkach.
Przypadek kliniczny jest jednak indywidualny. Nie możesz w pełni ufać prognozie sporządzonej przez lekarza, ponieważ dokładność wskaźników nie została udowodniona.
Praktyka medyczna pokaże, że spośród 100 tysięcy osób pięć osób choruje na raka. Mężczyźni cierpią 1,5 razy częściej na raka krwinek. Kobiety rzadko stają w obliczu niebezpieczeństwa. Przewlekła białaczka występuje w większości przypadków u osób w wieku od 40 do 50 lat. Ostra białaczka często występuje u młodzieży w wieku powyżej 10 lat i poniżej 18 lat.
U dzieci proces onkologiczny ujawnia około 3-4 pacjentów na 100 tysięcy osób. Ostry typ białaczki limfoblastycznej jest skutecznie leczony na wczesnym etapie u 85–90% zdiagnozowanych przypadków. W przypadku późnej diagnozy choroby wskaźniki powrotu do zdrowia zmniejszają się do 60–65% przypadków. Prawidłowo przeprowadzona terapia, niezależnie od nasilenia trwającej patologii, może doprowadzić do 6-7 dodatkowych lat życia.
Mówiąc o tym, ilu dorosłych pacjentów cierpiących na różne patologie raka żyje, trudno jest udzielić ostatecznej odpowiedzi. Dzięki odpowiedniemu leczeniu i szybko zdiagnozowanej chorobie nowotworowej osoba może żyć dłużej niż pięć lat. Jednak lekarze nie są w stanie przewidzieć oczekiwanej długości życia pacjentów z ostrym i przewlekłym typem raka krwi.
Gradacja
Ostra białaczka limfoblastyczna rozwija się etapami. Każdy etap rozwoju ma pewne cechy. Dalsze prognozy są ustalane dokładnie zgodnie z etapem procesu patologicznego.
Scena 1
Czas trwania od 1 do 3 miesięcy lub dłużej niż 2 lata, w zależności od indywidualnych cech ciała dziecka. Nie ma klinicznych objawów choroby, w wyniku czego diagnoza na tym etapie jest trudna.
Najczęstsze objawy w pierwszym etapie to niewielki wzrost temperatury ciała, bladość skóry i osłabienie. Ale takie objawy nie są specyficzne i mogą wskazywać na inne patologie..
Ponadto, zgodnie z wynikami laboratoryjnych badań krwi, trudno jest również zidentyfikować chorobę.
2 etap
Nazywany również wdrożonym. Badanie krwi wykazuje upośledzoną hematopoezę.
Nie zawsze obserwuje się pogorszenie samopoczucia w drugim etapie. Dlatego jedyną niezawodną metodą diagnostyczną jest laboratoryjne badanie krwi.
3 etap
Jest w remisji. Intensywne objawy znikają, pacjent czuje się lepiej.
W medycynie wyróżnia się pełna i niepełna remisja. W pierwszym przypadku, wraz z objawami choroby, patologicznie zmienione komórki w osoczu są również nieobecne. Niekompletny charakteryzuje się obecnością podwyższonego poziomu zmutowanych komórek i zadowalającego stanu dziecka.
4. etap
Na tym etapie rozwoju patologii następuje nawrót. Wszystkie objawy kliniczne powracają i nasilają się.
Zgodnie z wynikami laboratoryjnych badań krwi obserwuje się również wzrost liczby komórek atypowych..
5 etap
Etap termiczny WSZYSTKIEGO rozwoju charakteryzuje się upośledzeniem działania prawie wszystkich narządów i układów, pogorszeniem samopoczucia.
Ryzyko śmierci w tym przypadku nie zmniejsza się nawet po złożonej terapii.
Prognozy przeżycia ostrej białaczki u dorosłych i dzieci
Zdolność do szybkiego rozprzestrzeniania się nieprawidłowych komórek w ciele czyni raka krwi jedną z najniebezpieczniejszych diagnoz. W ostrej białaczce rokowanie życia pacjenta zależy bezpośrednio od rodzaju choroby, prawidłowości wyboru schematu leczenia i obecności powikłań choroby.
Co decyduje o przeżyciu pacjenta?
Niedawno prognozy dotyczące raka krwi w przeważającej większości przypadków były rozczarowujące. Nie jest to zaskakujące: hamowanie hematopoezy powoduje obniżenie odporności, niedokrwistość, krwawienie i zaburzenia narządów wewnętrznych i ośrodkowego układu nerwowego, co znacznie osłabia ciało pacjenta.
Dziś na pytanie, ilu pacjentów z białaczką żyje, nie można odpowiedzieć nawet w przybliżeniu: prognozy zależą od podjętej opieki, możliwości zastosowania intensywnych schematów chemioterapii i wielu innych czynników. Główne warunki długotrwałego przeżycia pacjenta z ostrą białaczką obejmują:
- brak zaburzeń w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych przed rozpoczęciem terapii;
- minimalny czas trwania okresu diagnostycznego (odstęp czasu między początkowym stadium choroby a wprowadzeniem pierwszej dawki chemioterapii);
- brak innych chorób onkologicznych;
- osiągnięcie pełnej remisji po 1-2 kursach chemioterapii;
- wiek i płeć pacjenta (prognozy są najmniej korzystne dla mężczyzn w wieku poniżej 2 lat i powyżej 60 lat);
- dokładna opieka (zgodnie z przepisaną dietą i sterylnością w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent);
- terminowe powołanie terapii przeciwdrobnoustrojowej i przeciwgrzybiczej, transfuzji krwi (transfuzji składników krwi) w celu wykluczenia powikłań białaczki;
- możliwość przeszczepu szpiku kostnego od pokrewnego lub odpowiedniego niepowiązanego dawcy i udane przeszczepienie przeszczepu.
Przeżycie pacjenta zależy również od rodzaju komórek blastycznych i stopnia ich różnicowania, co determinuje agresywność choroby. Na przykład w ostrej białaczce limfoblastycznej rokowanie jest najkorzystniejsze u pacjentów z klonem guza limfocytów B..
Obecność patologii chromosomalnych (na przykład translokacja na chromosomie 9 i 22, która tworzy zmutowany gen wytwarzający onkogenną kinazę tyrozynową) musi zostać wyjaśniona na etapie diagnostycznym.
Charakterystyczne nieprawidłowości na poziomie genów nie tylko sugerują rokowanie, ale także poprawiają je poprzez zastosowanie leków kompensujących. W przypadku translokacji (9; 22) tzw „Chromosom Philadelphia” działanie substancji onkogennej jest zatrzymywane przez Imatinib, Nilotynib i inne inhibitory kinazy tyrozynowej.
Czy można wyleczyć ostrą białaczkę??
Zastosowanie intensywnej terapii pomaga osiągnąć stan remisji (brak klinicznych objawów choroby u pacjenta). W zależności od wyników analiz tkanki szpiku kostnego i krwi wyróżnia się całkowita i niepełna remisja..
Całkowita remisja występuje przy braku niedojrzałych (wybuchowych) komórek i spadku ich stężenia w tkance krwiotwórczej do 5% lub mniej. Przy niepełnej remisji odsetek wybuchów w tkance szpiku kostnego wynosi do 20%. W rzeczywistości ten stan charakteryzuje pozytywną dynamikę na tle leczenia, a nie końcowy wynik terapii.
Początkowym celem leczenia (polikhemoterapii) jest osiągnięcie pełnej remisji i utrzymanie tego stanu przez 2-5 lat po zakończeniu pierwszego etapu terapii.
Jednak nawet w przypadku całkowitej remisji lekarze nie mogą zdiagnozować pełnego wyzdrowienia, ponieważ istnieje prawdopodobieństwo nawrotu objawów białaczki. Tylko pacjenci, którzy nie doznali nawrotu w ciągu pięciu lat po zakończeniu głównego etapu chemioterapii, są uznawani za zdrowych. Aby przedłużyć remisję i zniszczyć możliwe nienormalne wybuchy, zalecany jest drugi etap terapii - leczenie podtrzymujące.
Leczenie wspomagające obejmuje cytostatyki w tabletkach, dietę oraz codzienną rutynę i higienę. Brak tego etapu leczenia znacznie zwiększa ryzyko nawrotu. Z każdym kolejnym objawem krwawienia okres remisji zmniejsza się, a szanse pięcioletniego przeżycia gwałtownie spadają.
Ilu pacjentów żyje z różnymi rodzajami białaczki
W ostrej białaczce objawy u dorosłych, rokowanie i przebieg choroby mogą nieznacznie różnić się od objawów choroby u dzieci. Wynika to przede wszystkim z faktu, że większość dzieci ma białaczkę limfoblastyczną, a także związany z wiekiem szczyt częstości krwawień.
W wieku ponad 60 lat, który odpowiada za najwyższą zapadalność na białaczkę mieloblastyczną, narządy wewnętrzne są trudniejsze do tolerowania chemioterapii, aw większości przypadków niemożliwe jest zmniejszenie prawdopodobieństwa nawrotu onkologii przez przeszczep tkanek krwiotwórczych.
W ostrej białaczce limfoblastycznej korzystne rokowanie zależy w dużym stopniu od rodzaju komórki. Na przykład w przypadku mutacji limfocytów B 5-letnie przeżycie chorych dzieci po leczeniu osiągnie 88–90%, a dorosłych i pacjentów w podeszłym wieku - 40%. Remisja występuje u 4 na 5 pacjentów, jednak wiele rodzajów krwawień limfoblastycznych ma wysokie ryzyko nawrotu.
Najmniej korzystne rokowanie u pacjentów z białaczką T. Ten typ choroby jest typowy głównie dla nastolatków..
W przypadku białaczki szpikowej krwi 5-letni wskaźnik przeżycia pacjentów w wieku poniżej 15 lat osiąga 70%. U pacjentów w wieku 45–60 lat wskaźnik ten zmniejsza się do 25–50%, w zależności od rodzaju klonu nowotworowego. Pacjenci w wieku powyżej 65 lat żyją dłużej niż 5 lat po leczeniu w 12% przypadków.
Najgorsze rokowanie obserwuje się w przypadku białaczki megakarioblastycznej, w której komórki prekursorowe płytek krwi ulegają mutacjom. Ta diagnoza jest rzadko rejestrowana, głównie u dzieci..
Częstotliwość remisji w trakcie leczenia sięga 60-80% przypadków, a jej średni czas trwania po pierwszym cyklu leczenia wynosi 1-2 lata. Zastosowanie wspomagających cytostatyków może wydłużyć czas trwania bezobjawowego okresu. Całkowite wyleczenie, zgodnie ze statystykami, występuje w około 10% wszystkich klinicznych przypadków białaczki szpikowej. Zastosowanie BMT pozwala zwiększyć szanse na długie (ponad 10 lat) przeżycie do 80%.
tak daleko jak
Wpływ powikłań białaczki i leczenia cytostatycznego na przeżycie pacjenta
Każdy proces onkologiczny może negatywnie wpływać nie tylko na narząd, w którym rozwija się guz, ale także na całe ciało pacjenta. W szczególności dotyczy to nowotworów w układzie hormonalnym, limfatycznym i hematopoetycznym. O tym, jak długo pacjent będzie żył po leczeniu, decyduje nie tylko skuteczność przeciwnowotworowa leków, ale także obecność powikłań samego procesu nowotworowego i chemioterapii.
Powiększone węzły chłonne, śledziona, wątroba i nerki z powodu infiltracji białaczkowej mogą wywoływać zaburzenia w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych. Zmniejsza to jakość życia pacjenta, aw niektórych przypadkach uniemożliwia stosowanie chemioterapii w wysokich dawkach.
Nadmiar wybuchów we krwi zwiększa jej lepkość, co przyczynia się do pogorszenia narządów. Z powodu powstawania białaczkowych i szpikowych zakrzepów krwi w małych tętnicach mogą wystąpić krwotoki i zawały serca.
Wszystkie te czynniki znacznie zwiększają ryzyko śmierci pacjenta, chociaż mogą jedynie pośrednio wpływać na prawdopodobieństwo nawrotu..
Mielotoksyczność wielu grup leków cytotoksycznych, a także nudności i wymioty towarzyszące chemioterapii mogą zmusić pacjenta do rezygnacji z potencjalnie uzdrawiających kursów na rzecz mniej skutecznych. Zastosowanie setronów i kortykosteroidów pozwala zatrzymać negatywne skutki ze strony przewodu pokarmowego.
Pomimo niebezpieczeństwa choroby, z terminową diagnozą i wczesnym leczeniem, prawdopodobieństwo osiągnięcia pełnej remisji i 5-letniego przeżycia pacjenta jest dość wysokie. Prognozowanie skuteczności leczenia zależy bezpośrednio od rodzaju białaczki, tolerancji przepisanego schematu chemioterapeutycznego i terapii podtrzymującej, a także dokładnego wdrożenia instrukcji lekarza prowadzącego przez pacjenta i jego krewnych.
Będziemy bardzo wdzięczni, jeśli ocenisz go i udostępnisz w sieciach społecznościowych